W poniższym artykule chciałbym przedstawić Państwu zapomniany dziś temat funkcjonariuszy Policji Województwa Śląskiego, którzy pełnili nieraz ofiarną służbę na terenie obecnego powiatu Piekar Śląskich. Dziś zapomniany, a w czasach sobie współczesnych stanowili dumną klasę społeczną wraz z innymi służbami mundurowymi, których cechowała prawość i honorowość. Stanowili ład i porządek w trudnym okresie powstawania Państwa Polskiego z popiołów, wśród biedy i nędzy mieszkańców, których ten stan rzeczy prowadził na drogę występku i przestępstwa.

             W dzisiejszych czasach, mało który Piekarzanin wie, że Piekary Śląskie od setek lat stały i po dziś dzień stoją na Granicy. Na rzece Brynicy kończy się Śląsk, a zaczyna Zagłębie, lecz Nasze miasto ma dużo dłuższe tradycje graniczne. Na przełomie wieku XIV i XV jako tereny wchodzące w skład Korony Królestwa Czeskiego graniczyły z Królestwem Polskim. Następnie tereny te należące do Monarchii Habsburgów także graniczyły z Rzeczpospolitą. Po III rozbiorze Polski, Brynica rozdzieliła Prusy od Imperium Rosyjskiego. Ostatnia granica międzypaństwowa ukształtowała się po III Powstaniu Śląskim, wtedy to Piekary znów stanęły na granicy, tym razem na polsko-niemieckiej. Granice te przynosiły wiele problemów i korzyści. Linia graniczna nieraz w sposób komiczny dzieliła zwaśnione kraje, przechodząc przez domy jak i dzieląc gospodarzy od ich pól.