- Dział: Artykuły
- Napisał Leszek Bensz
- Skomentuj jako pierwszy!
Gra miejska "Piekarski spacer z historią"
Serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w grze miejskiej, której jesteśmy inicjatorami.
Serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w grze miejskiej, której jesteśmy inicjatorami.
Wśród mas zawsze znajdą się osobistości wybitne, niezastąpione, wyróżniające się swoją charyzmą i pracowitością, a mimo to zapomniane. Wiele z nich urodziło się na terenie obecnych Piekar Śląskich. Czy tego chcemy czy nie, historia, o której na co dzień zapominamy, wciąż ma wpływ na nas jako jednostki, ale i na całe społeczności.
Jednym z wielkich tamtych lat był August Glazowski - człowiek, który całe swoje życie poświęcił pracy niepodległościowej. Swym zapałem przyciągał do siebie innych. To w jego kamienicy przy ul. Kalwaryjskiej w Piekarach Śląskich spotykali się Wawrzyniec Hajda, Maksymilian Jasionowski, Franciszek Gracek, Jan Przybyłek, Karol Cisek i inni. Mieli oni nieoceniony wkład w umacnianie polskości na Górnym Śląsku, a ich działalność znacząco wykraczała poza granice naszego miasta.
Zapraszamy zatem w podróż do przeszłości - czasów niezwykle trudnych dla Górnego Śląska, z wojną, walkami powstańczymi, straszliwą biedą i wielką nadzieją w tle.
Poniższy artykuł Karola Chwastka ze Śląskiego Centrum Wolności i Solidarności jest najlepszym przykładem, że nic w historii nie jest biało-czarne. Karol przedstawia Państwu historię krewniaka, Józefa Wydry, powstańca i późniejszego policjanta. Człowieka zasłużonego w czynie powstańczym, który po trzech powstaniach śląskich musiał walczyć ze swoimi słabościami, by odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
Poniższy artykuł jest owocem kilkuletniej pracy, a sam proces kompletowania materiałów zajął setki godzin. Dzięki poświęceniu tego tematu udało się oddać Państwu największe kompedium poświęcone piekarskiej policji z okresu II Rzeczpospolitej. Rzecz jasna, nie wyczerpuje poniższy artykuł tego tematu i wraz z przypływem nowych materiałów będzie uzupełniany. Temat Policji Województwa Śląskiego jest tematem niezwykle ciekawym, a przy tym praktycznie zapomnianym. Służba policyjna stanowiła ład i porządek w trudnym okresie powstawania Państwa Polskiego z popiołów. Gdzie wszechobecna bieda i nędza mieszkańców, prowadziła na drogę występku i przestępstwa.
5 maja 1929 roku umiera Emil Wartini. Wraz z nim odchodzi bezpowrotnie jedna z barwniejszych kart w historii miasta Piekary Śląskie.
Wiele aspektów życia i działalności Wartiniego do dziś pozostaje owianych tajemnicą, lecz dzięki aktom Sądu Powiatowego w Tarnowskich Górach i Archiwum Państwowego w Katowicach podejmujemy próbę przybliżenia jednego z nich: śmierci i testamentu.
Śmierć fizyczna nie kończy życia człowieka, ono trwa dopóki trwa o nim pamięć. W sztafecie pokoleń procesem naturalnym jest zacieranie pamięci o naszych przodkach. Czasem zgłębiając przeszłość doszukujemy się imion i nazwisk naszych wstępnych, lecz to są tylko puste informacje. Dopiero poznanie charakteru danego człowieka, jego pragnień ale też i zmartwień pozwala nam wyrobić sobie bardziej emocjonalny stosunek czy to pozytywny czy też negatywny. Jednymi z najlepszych źródeł, które mogą nas do tego przybliżyć są listy, często bardzo intymne i osobiste. I ku zdziwieniu możemy stwierdzić, że choć od powstania listów minęły dekady to kierujemy się podobnymi zasadami co nasi przodkowie, dzielimy te same wady i zalety. Różnią nas tylko realia, w których przyszło nam żyć. Zagłębiając się w lekturę listów możemy poznać nie tylko tych ludzi, ale także możemy przenieść się w czasy w których przyszło im żyć, a dzięki temu możemy je lepiej zrozumieć. Zapraszamy Państwa do lektury listów Pawła Słani, człowieka niezwykle inteligentnego, którego, pełne perspektyw, życie przerwała tragiczna śmierć w katyńskiej ziemi.
Zaryzykujemy stwierdzenie, że niewielu piekarzan kojarzy postać ks. Norberta Bonczyka. A przecież jeszcze przed wojną był on patronem ulicy w centrum Szarleja. Swą posługę kapłańską prowadził również w Piekarach. Ks. Bonczyk był nie tylko kapłanem, ale i literatem i do tego niezwykłym. Zapraszamy dziś na opowieść o księdzu Norbercie. Opowieść pióra prawdziwego znawcy tematu: Krzysztofa Piotrowskiego, autora książki i kilku artykułów poświęconych pamięci ks. Norberta Bonczyka.
Był rok 1926. Mieszkańcy otrząśniętych po zawierusze I wojny światowej miejscowości: Wielkie Piekary, Szarlej, Brzozowice, Kamień, Kozłowa Góra, Brzeziny Śląskie, Józefka i Dąbrówka Wielka nie wiedzieli jeszcze, że z biegiem lat wspólnie utworzą jeden trwały organizm miejski. Nie wiedzieli również, że po 94 latach, dzięki nowoczesnym technologiom współcześni mieszkańcy miasta, z wypiekami na twarzy, będą odkrywać pożółkłe strony największej na świecie kartki z życzeniami, którą stworzyli razem z 5 milionami swoich rodaków, z okazji 150. rocznicy ogłoszenia amerykańskiej Deklaracji Niepodległości.
O istnieniu Ryszarda Dyrgałły dowiedziałem się, jak to często bywa, przez przypadek. Ot, krótki artykuł w jednym ze starych czasopism. Urodzony w Szarleju (obecnie dzielnicy Piekar Śląskich). Lotnik. Pilot. Kilkukrotny rekordzista Polski. Odważny, nietuzinkowy człowiek – nie obawiał się nawet lotu szybowcem w samym środku burzy. Wynalazca pierwszego w historii Ameryki Południowej silnika rakietowego.
Krótkie śledztwo wykazało, że jest to osoba powszechnie nieznana, nawet w jego rodzinnych Piekarach Śląskich. Poniższy szkic biograficzny stanowi próbę opisania życia prywatnego i zawodowego Ryszarda Dyrgałły. A jest o czym opowiadać!
"Dom Strzelca" to bez wątpienia jeden z najciekawszych obiektów bojowych znajdujących się na terenie Piekar Śląskich. Zapraszamy do zapoznania się z jego historią i skonfrontowania jej z teraźniejszością - tym bardziej, że schron jest udostępniony do zwiedzania. Tekst Maćka Wszelakiego z projektu www.fortecznik.pl
Jednym z głównych filarów, na których wyrosło i przez długi czas utrzymywało się nasze miasto, jest bez wątpienia górnictwo. Dzisiaj, w chwili, gdy ostatni z tych filarów runął, a także w dniu święta całej górniczej braci, chcemy przypomnieć, jak przebogatą górniczą historię mają Piekary Śląskie.
W dzisiejszej rzeczywistości, parki stanowią ważny element przestrzeni miejskiej. Raczą nas urodą fauny i flory. To w nich możemy się na chwilę zatrzymać i złapać oddech w naszym coraz bardziej zabieganym życiu. Niestety, wiele z nich swoje najlepsze czasy ma już za sobą. Najlepszym przykładem takiego miejsca jest teren znajdujący się powyżej piekarskiej Studzienki, obok kaplicy św. Barbary.
Jasionowski, Jasionowski, Jasionowski.
Trzykrotne wywołanie tego nazwiska to mój prywatny krzyk rozpaczy. Niestety, nie zmieni on smutnego faktu: Maksymilian Jasionowski jest w Piekarach postacią zapomnianą. Ów stan rzeczy należy koniecznie zmienić, a Jasionowskim się chwalić. Bo jest kim (i czym). Informacje w niniejszym artykule pochodzą z książki o Jasionowskim mojego autorstwa, która ukaże się jeszcze w tym roku, przy wsparciu Urzędu Miasta w Piekarach Śląskich.
Wielką nobilitacją dla Wawrzyńca Hajdy oraz całych Piekar Śląskich byłyby odwiedziny Marii Skłodowskiej–Curie. W wielu źródłach - z niejakim rozrzewnieniem i sentymentem , z pewną nieśmiałą dumą czytamy, iż wybitna uczona przybyła przed laty do Piekar by osobiście poznać Wawrzyńca Hajdę.
Zanim jednak będziemy się mogli z tej nobilitacji cieszyć, trzeba zadać nasuwające się na usta pytanie:
czy Maria Skłodowska–Curie naprawdę odwiedziła Piekary Śląskie ?
Czytelnikom, którym odpowiedź na to pytanie nie jest obojętna, dedykujemy poniższy tekst.